qanadlanmaq

f.

1. Qanad çıxarmaq, qanadı çıxmaq, pərvazlanmaq. Çəyirtkə qanadlanınca qabağını almaq çətin olur.

2. Uçmaq, qanad açmaq, qanad çalıb uçmaq. Göyərçin qanadlanıb uçdu. – Qırğı, oturduğu kötüyün üstündən boynunu burub qıyıldadı və dərhal qanadlanaraq Cəfər əminin çiyninə qondu. H. N.. // Uçmaq, havalanmaq. Təyyarə dairələr cızaraq yüksəklərə qanadlandı. Ə. M..

3. Yellənmək. . . Qanadlanan kəlağayı qara saçlarla birlikdə yellənir; Bəyimi göylərdə uçan bir mələkə bənzədirdi. Ç..

4. məc. Son dərəcə sevinmək, ruhlanmaq, həvəslənmək, ürəklənmək. Qanadlan hüsnü eşq ilə; Məkanın asimanlardır. S. V.. Yenə könlümdə qanadlandı sevinc. M. Müş..

5. məc. Yüksəlmək, inkişaf etmək. C. Cabbarlının dramatik istedadı . . bütün vüsəti ilə inkişaf edib qanadlandı. M. İ..

6. məc. Üzərinə cummaq, şığımaq. Tahir atını tərpədib ilxının yanından keçirkən, bir ağ ayğır ilxıdan çıxıb quzğun kimi göy xallı atın üstünə qanadlandı. S. R..